Choroba Parkinsona

Początek choroby Parkinsona... 

... przypada przeważnie na 5. lub 6. dekadę życia. Rozwój choroby postępuje stale, ale raczej powoli w ciągu kilku lub nawet kilkunastu lat. Jest to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego. Chorzy stają się coraz mniej sprawni ruchowo, poruszają się wolno, nie mogą samodzielnie zmienić pozycji w łóżku. Chorobie towarzyszy wzmożone napięcie mięśni (o charakterze sztywności) i drżeniem spoczynkowym. Przyczyny powstawania i rozwoju zwyrodnienia komórek istoty czarnej w chorobie Parkinsona są nieznane. Bardzo podobne objawy mogą również wystąpić na skutek innej niż zwyrodnienie przyczyny uszkodzenia istoty czarnej, np. w przebiegu niedokrwienia, zapalenia lub toksycznego uszkodzenia tej struktury mózgu.
Choroba Parkinsona nie wymaga leczenia szpitalnego. Najczęstszą formą terapii jest leczenie lekami, zalecane są również zabiegi fizykoterapeutyczne, masaże i kąpiele. Celem leczenia jest przede wszystkim poprawienie jakości życia chorego poprzez zmniejszenie rozwoju przypadłości.