Burn Tec - szybka ulga w oparzeniach
Data dodania: 25-07-2016
Wyświetleń: 1041
Oparzenia I stopnia dotyczą wyłącznie warstwy naskórka, towarzyszy im ból oraz zaczerwienianie. Miejsce poparzenia goi się w ciągu kilku dni, nie pozostawiając blizn. Oparzenia II stopnia, oprócz naskórka, dotyczą również części skóry właściwej, a ich cechą charakterystyczną jest pojawienie się pęcherzy wypełnionych płynem surowiczym. Czas gojenia wydłuża się do około 3 tygodni. III stopień oparzenia występuje, gdy pojawia się martwica skóry właściwej, naczyń krwionośnych oraz nerwów. Skóra przybiera barwę białoszarą lub śnieżnobiałą. Rana bardzo długo się goi, a po wygojeniu pozostają wyraźne blizny. Oparzenia IV stopnia dotyczą już głębiej położonych tkanek, mięśni, kości. Gdy oparzenia I i II stopnia nie przekraczają 15% powierzchni ciała lub oparzenia III stopnia nie przekraczają 5% powierzchni ciała kwalifikujemy je jako lekkie. Oparzenia zalicza się do średnich, gdy poparzenia I i II stopnia dotyczą 15-20% powierzchni ciała, a w przypadku III stopnia 5-15% powierzchni ciała. Oparzenia ciężkie występują przy poparzeniu 30% powierzchni ciała w stopniu I lub II oraz 15% powierzchni ciała w stopniu III.
Rodzaj czynnika, który wywołał poparzenie, jak również czas jego działania i wielkość obszaru, na który działał stanowią o rozległości odniesionych obrażeń. Osobie poszkodowanej należy szybko udzielić pierwszej pomocy. Ważne jest dobre schłodzenie poparzonego miejsca poprzez obfite spłukanie zimną wodą. W przypadku kontaktu z substancjami chemicznymi najpierw należy je zneutralizować. Nie wolno polewać wodą miejsca poparzonego kwasem bez jego wcześniejszego zneutralizowania. Po dokładnym przepłukaniu skóry zakładamy jałowy opatrunek.
Polecamy opatrunki hydrożelowe, które zabezpieczą ranę oparzeniową przed zakażeniem, schłodzą i przyniosą znaczną ulgę pacjentowi. Tego typu opatrunki nie przyklejają się do rany więc w momencie ich wymiany nie będzie dochodziło do uszkodzenia młodej ziarniny, nie będzie to także bolesne Doskonale sprawdzają się podczas klinicznego leczenia poparzeń. Specjalnie opracowane, wzmocnione wersje tego typu opatrunków są szeroko stosowane w ratownictwie medycznym, jak również przez jednostki straży pożarnej i inne służby ratunkowe.
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii Porady Ratownika
Do poparzenia ciała dochodzi na skutek działania na skórę wysokiej temperatury, której źródłem może być ogień, wrzątek, para wodna, substancje chemiczne lub powstały łuk elektryczny. W zależności od rozległości poparzonego obszaru ciała, oparzenia dzielą się na lekkie, średnie oraz ciężkie. Natomiast w zależności od głębokości, na jakiej uszkodzona została tkanka skórna, mamy do czynienia z 4-stopniową skalą poparzeń.
Oparzenia I stopnia dotyczą wyłącznie warstwy naskórka, towarzyszy im ból oraz zaczerwienianie. Miejsce poparzenia goi się w ciągu kilku dni, nie pozostawiając blizn. Oparzenia II stopnia, oprócz naskórka, dotyczą również części skóry właściwej, a ich cechą charakterystyczną jest pojawienie się pęcherzy wypełnionych płynem surowiczym. Czas gojenia wydłuża się do około 3 tygodni. III stopień oparzenia występuje, gdy pojawia się martwica skóry właściwej, naczyń krwionośnych oraz nerwów. Skóra przybiera barwę białoszarą lub śnieżnobiałą. Rana bardzo długo się goi, a po wygojeniu pozostają wyraźne blizny. Oparzenia IV stopnia dotyczą już głębiej położonych tkanek, mięśni, kości. Gdy oparzenia I i II stopnia nie przekraczają 15% powierzchni ciała lub oparzenia III stopnia nie przekraczają 5% powierzchni ciała kwalifikujemy je jako lekkie. Oparzenia zalicza się do średnich, gdy poparzenia I i II stopnia dotyczą 15-20% powierzchni ciała, a w przypadku III stopnia 5-15% powierzchni ciała. Oparzenia ciężkie występują przy poparzeniu 30% powierzchni ciała w stopniu I lub II oraz 15% powierzchni ciała w stopniu III.Rodzaj czynnika, który wywołał poparzenie, jak również czas jego działania i wielkość obszaru, na który działał stanowią o rozległości odniesionych obrażeń. Osobie poszkodowanej należy szybko udzielić pierwszej pomocy. Ważne jest dobre schłodzenie poparzonego miejsca poprzez obfite spłukanie zimną wodą. W przypadku kontaktu z substancjami chemicznymi najpierw należy je zneutralizować. Nie wolno polewać wodą miejsca poparzonego kwasem bez jego wcześniejszego zneutralizowania. Po dokładnym przepłukaniu skóry zakładamy jałowy opatrunek.
Polecamy opatrunki hydrożelowe, które zabezpieczą ranę oparzeniową przed zakażeniem, schłodzą i przyniosą znaczną ulgę pacjentowi. Tego typu opatrunki nie przyklejają się do rany więc w momencie ich wymiany nie będzie dochodziło do uszkodzenia młodej ziarniny, nie będzie to także bolesne Doskonale sprawdzają się podczas klinicznego leczenia poparzeń. Specjalnie opracowane, wzmocnione wersje tego typu opatrunków są szeroko stosowane w ratownictwie medycznym, jak również przez jednostki straży pożarnej i inne służby ratunkowe.
Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii Porady Ratownika